iść piechotą

См. также в других словарях:

• iść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXd, idę, idzie, idź, szedł, szła, szli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się w określonym kierunku, stawiając nogi tak, że w każdej chwili przynajmniej jedna dotyka… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• piechotą — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} pieszo, bez korzystania z jakiegokolwiek środka lokomocji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Iść gdzieś piechotą.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}na piechotę; tam, gdzie król piechotą chodzi… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… …   Słownik frazeologiczny

• piechota — ż IV, CMs. piechotaocie, blm «rodzaj wojsk prowadzący walkę zwykle w najbliższej styczności z nieprzyjacielem, dawniej przemieszczający się i walczący pieszo, dziś wyposażony we własne środki transportu; żołnierze należący do tej formacji»… …   Słownik języka polskiego

• iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

• piechota — euf. Iść, pójść itp. tam, gdzie król piechotą chodzi «iść, pójść do ubikacji» Coś (pieniądze) piechotą nie chodzi zob. chodzić 10 …   Słownik frazeologiczny

• tam, gdzie król piechotą chodzi — {{/stl 13}}{{stl 7}} do ubikacji, w ubikacji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Iść (pójść, chodzić, siedzieć, być) tam, gdzie król piechotą chodzi. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pójść — Alkohol (wino, wódka itp.) poszedł komuś do głowy, w nogi zob. iść 1. Bomba poszła w górę zob. bomba 3. Cała para poszła w gwizdek zob. cały 1. Coś komuś poszło jak po maśle, jak z płatka, jak po mydle zob. iść 4. Coś (nie) poszło komuś na… …   Słownik frazeologiczny

• chodzić — 1. Chodząca cnota, cnotliwość, dobroć, powaga, uczciwość itp. «o człowieku godnym, dobrym, rozsądnym, uczciwym itp.»: Moja teściowa, kobieta niezwykle energiczna i uczynna, uchodzi we wsi (...) za chodzącą dobroć. PorD 5/1999. 2. Chodząca kronika …   Słownik frazeologiczny

• chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… …   Słownik języka polskiego

• droga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. drodze; lm D. dróg {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pas ziemi, zwykle utwardzony, łączący oddalone od siebie miejsca, przeznaczony do poruszania się ludzi i pojazdów : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień